Bij Starbucks heet ik Amy. Tenminste, in de ochtendspits, als het zo druk is dat je je naam moet opgeven om te voorkomen dat de personeelsleden in de war raken bij het maken van duizend half-café soy lattes extra hot. Omdat ze Els te moeilijk vinden, noem ik mezelf Amy.’ Vijf jaar geleden vertrok Els Quaegebeur naar New York City. In Bij Starbucks heet ik Amy beschrijft ze haar dagelijks leven en de bijzondere New Yorkers die ze ontmoet.